بیماری پارکینسون (Parkinson) یک اختلال پیشرونده سیستم عصبی است که بر روی حرکات بدن تاثیر می‌گذارد. علائم پارکینسون پیشرفته خود را با ناتوانی بدن در حرکت دست و پا نشان می‌دهد. علائم اولیه این بیماری با سرگیجه و لرزش دست شروع می‌شود. سفت شدن عضلات و کندی در حرکت دست و پا از دیگر علائم پارکینسون در جوانی و میانسالی است. سوالات بی‌شماری در مورد بیماری پارکینسون وجود دارد که در ادامه به توضیح بیشتر این بیماری می‌پردازیم.

بیماری پارکینسون چیست؟

پارکینسون بیماری که باعث ناتوانی حرکتی در بیماران می‌شود. این بیماری در همان مراحل اولیه فقط منجر به لرزش دست می‌شود. اما وقتی شدت می‌گیرد، در راه رفتن، برداشتن اشیا و سایر حرکات دست و پا اختلال ایجاد می‌کند. این بیماری به مرور زمان حادتر می‌شود. به طوری که فرد قادر به حرف زدن هم نباشد.

علائم پارکینسون در مراحل اولیه نمی‌تواند مانعی برای زندگی عادی باشد. اما با بروز علائم پارکینسون پیشرفته فرد تعادلش را به طور کلی از دست می‌دهد. درمان این بیماری هنوز میسر نشده است. با این حال داروهایی وجود دارد که با کمک آن‌ها می‌توان بیماری کنترل کند.

در مواردی هم برای درمان پارکینسون از روش جراحی و تغییر در نواحی خاصی از مغز صورت می‌گیرد.

علائم پارکینسون پیشرفته

بیماری پارکینسون با علائم و نشانه‌های خاصی خود را نشان می‌دهد. علائم اولیه خفیف هستند ولی هر چه سن فرد بیشتر می‌شود، این علائم بیشتر خود را نشان می‌دهند. علائم اولیه از یک سمت بدن آغاز می‌شود و بعد هر دو سمت بدن را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

به طور کلی علائم پارکینسون در سالمندان و سایر افراد عبارت است از:

• ارزش شدید دست یا یکی از اندام‌ها
• کند شدن حرکات بدن زمان راه رفتن
• سفت شدن عضلات بدن و احساس درد شدید در عضلات
• اختلال در وضعیت بدن و بر هم خوردن تعادل
• از دست دادن حرکات خودکار بدن مثل لبخند زدن، چشمک زدن، پلک زدن و یا حرکت دست در زمان راه رفتن.
• تغییر در گفتار و تکلم فرد به طوری که به آرامی صحبت می‌کند.
• از دست دادن قدرت نوشتن.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنیم؟

برای درمان و کنترل بیماری پارکینسون باید در همان مراحل اولیه و مشاهده علائم به پزشک مراجعه کنید. در صورت مشاهده همه علائم پارکینسون پیشرفته بهتر است سریع به پزشک مراجعه کنید تا بیماری کنترل شود.

آیا بیماری پارکینسون ارثی است؟

در بیماری پارکینسون سلول‌های عصبی در مغز به تدریج تجزیه می‌شوند و یا از بین می‌روند. بسیاری از علائم پارکینسون پیشرفته به دلیل از دست دادن سلول‌های عصبی، ایجاد می‌شوند. با رفتن نورون‌های یا همان سلول‌های عصبی از ایجاد هورمون دوپامین در مغز جلوگیری می‌شود. در نتیجه فعالیت مغز غیرطبیعی می‌شود و مغز قدرت خود را برای کنترل حرکات بدن از دست می‌دهد.

محققان هنوز نتوانسته‌اند علت اصلی بیماری پارکینسون را پیدا کنند. با این حال معتقدند چندین عامل در بروز این بیماری نقش زیادی دارد:

• جهش‌های ژنتیکی که با عوامل ارثی ارتباط دارد.
• محرک‌های محیطی از جمله قرار گرفتن در معرض سموم خاص.
• وجود توده‌هایی از مواد خاص در درون سلول‌های مغزی (اجسام لوئی).
• سن: علائم پارکینسون در جوانی به ندرت دیده می‌شود. این بیماری از اواسط یا اواخر زندگی شروع می‌شود. اگر سن فرد بیش از ۶۰ سال باشد، پارکینسون خطرناک‌تر خواهد بود.
• وراثت: اگر در خانواده و یا بستگان نزدیک کسی به این بیماری مبتلا باشد، احتمال ابتلا سایر اعضا خانواده هم وجود دارد.
• جنسیت: ابتلا مردان به پارکینسون نسبت به زنان بیشتر است.
• قرار گرفتن در معرض سموم: سموم دفع آفات و علف‌کش‌هایی که در کشاورزی استفاده می‌شود یکی از دلیل ابتلا به این بیماری است.

عوارض بیماری پارکینسون چیست؟

پارکینسون و آلزایمر رابطه نزدیکی با هم دارند. با توجه به اینکه این بیماری مستقیماً بر روی سلول‌های عصبی تاثیر منفی می‌گذارد، باعث فراموشی و آلزایمر هم می‌شود. تغییرات احساسات عاطفی و حتی افسردگی هم یکی از نشانه‌های این بیماری است.

از علائم پارکینسون پیشرفته احساس ترس، اضطراب و یا از دست دادن انگیزه است. این بیماری حتی باعث از دست دادن قدرت بلعیدن آب دهان هم می‌شود. ریزش آب دهان یکی از عوارض این بیماری است. ایجاد اختلال در جویدن و بلعیدن غذا را هم به آن اضافه کنید که باعث می‌شود بدن به تدریج ضعیف شود.

پیشگیری از پارکینسون ممکنه؟

زمانی که علائم پارکینسون پیشرفته در بدن ظاهر شوند هیچ راهی جز کنترل بیماری برای پزشکان باقی نمی‌ماند. در مورد پیشگیری از این بیماری هم هنوز هیچ علتی برای آن مشخص نشده است که بتوان از آن پیشگیری کرد.

براساس گفته پزشکان انجام ورزش‌های هوازی به طور منظم می‌تواند احتمال ابتلا به این بیماری را کاهش دهد. مصرف نوشیدنی‌های حاوی کافئین مثل قهوه و چای هم یکی از راه‌های پیشگیری از این بیماری عنوان شده است.