فهرست محتوا:
در این مقاله قصد داریم در خصوص بیماری روانی اختلال دو قطبی صحبت کنیم. اگر به دنبال دستیابی به شناخت بیشتر در خصوص اختلال روانی دو قطبی و آشنایی با علل و علائم این بیماری هستید و می‌خواهید پاسخ سوالاتی نظیر اینکه اختلال دو قطبی چیست و چه علائمی دارد؟ نشانه های اختلال دو قطبی چیست و اینکه انواع اختلال دو قطبی خفیف و شدید چه تفاوت‌هایی دارند را پیدا کنید، در ادامه این مقاله همراه مجله کرفس باشید.
اختلال دو قطبی چیست؟
اختلال دوقطبی یک بیماری مزمن روانی به شمار می‌رود. که با تغییرات شدید خلق و خوی افراد همراه است. که یکی از شایع ترین علائم آن، حالت شیدایی است که با خلق و خو و رفتار بسیار عجیب و دور از انتظار و حالات احساسی شدید در افراد مبتلا همراه است. همچنین دارا بودن دوره‌های افسردگی نیز می‌تواند از علائم بیماری اختلال دو قطبی قلمداد شود. به همین دلیل بیماری اختلال دو قطبی با نام بیماری افسردگی شیدایی نیز شناخته می‌شود.
افرادی که به بیماری روانی اختلال دوقطبی مبتلا می‌شوند، ممکن است در بسیاری از کارهای روزمره خود و در ارتباط با سایر افراد مانند همکاران و دوستان و خانواده، با مشکلات جدی رو به رو شوند. در حال حاضر هیچ درمان قطعی برای این بیماری وجود ندارد. اما بیماران می‌توانند با مراجعه به روان شناسان و روان پزشکان مجرب، علائم این بیماری را مدیریت کنند. و از بروز عوارض شدید و خطرناک این بیماری جلوگیری کنند.
حقایقی در خصوص اختلال دو قطبی
اختلال دوقطبی به عنوان یک بیماری روانی نادر در نظر گرفته نمی‌شود. زیرا بر اساس تحقیقات صورت گرفته، حدود 3 درصد یا بیشتر از افراد جامعه ممکن است به این بیماری روانی مبتلا شوند. همچنین بر این اساس افرادی که در محدوده سنی 20 تا 30 سال قرار دارند، بیشتر از سایرین در معرض ابتلا به این بیماری هستند.
افسردگی ناشی از اختلال دوقطبی ممکن است دو هفته طول بکشد. همچنین علائم و عوارض شدید اختلال دو قطبی که ممکن است جنون یا حالت شیدایی نیز قلمداد شوند، ممکن است در برخی افراد چند روز و یا حتی چند هفته ادامه داشته باشند. این بیماری ممکن است با توجه به سلامت روانی فرد مبتلا و شدت بیماری، به ندرت و بین یک بار در سال تا چند بار در ماه سراغ فرد بیمار بیایند. در نتیجه می‌توان این موضوع را یکی از تفاوت‌های اختلال دو قطبی خفیف و شدید قلمداد کرد.
نشانه‌ها و علائم اختلال دوقطبی
در این قسمت می‌خواهیم به معرفی علائم اختلال دو قطبی بپردازیم. با شناخت این علائم و نشانه‌ها، می‌توانید شناخت خود را از بیماری اختلال دوقطبی تا حد زیادی افزایش دهید. و در صورت ابتلای خود یا یکی از اطرافیان به این بیماری، هرچه سریع‌تر برای کنترل و مدیریت آن اقدام کنید. به طور کلی سه نشانه بارز و مهم وجود دارند که در فرد مبتلا به اختلال دو قطبی مشاهده می‌شود که عبارتند از:
شیدایی، هیپومانیا و افسردگی.
- منظور از حالت شیدایی، وجود احساسات شدید عاطفی در فرد است. در این حالت افراد ممکن است احساس هیجان، سرخوشی و انرژی بالا را داشته باشند. و یا واکنش‌های شدیدی نسبت به موضوعات عادی از خود نشان دهند. ولخرجی و ولگردی کردن، استفاده از مواد مخدر و دخانیات و انجام رفتارهای پرخطر نیز از سایر نشانه‌های بروز حالت شیدایی در افراد می‌باشند.
- هیپومانیا که یک حالت شبیه به شیدایی اما با شدت کمتر است، در افراد مبتلا به اختلال دو قطبی ایجاد می‌شود. در زمان بروز هیپومانیا، فرد بیمار ممکن است دچار مشکلاتی در روابط اجتماعی و کارهای روزمره خود نشود. اما همچنان بروز تغییرات در خلق و خو و رفتار را تجربه خواهند کرد.
- در دوره‌های افسردگی نیز افراد اغلب گرفتار غم و اندوه شدید، نا امیدی، احساس کمبود انرژی و احساس عدم علاقه نسبت به فعالیت‌هایی که قبلا از آن‌ها لذت می‌بردند خواهند شد. و تغییرات الگوی خواب و در نتیجه کاهش کیفیت آن و حتی در موارد شدیدتر افکار خودکشی را تجربه خواهند کرد.
با وجود اینکه اختلال دو قطبی را نمی‌توان یک بیماری نادر در نظر گرفت، اما تشخیص آن به دلیل علائم متفاوت و مختلف آن، کاری دشوار است. اما با شناخت بیشتر این علائم و کسب اطلاعات بیشتر درمورد آن‌ها، شما قادر خواهید بود که شناخت خود را نسبت به بیماری اختلال دوقطبی افزایش دهید.
درمان اختلال دوقطبی
همانطور که در ابتدای این مقاله به آن اشاره کردیم، هیچ درمان قطعی برای این اختلال روانی وجود ندارد. اما با به کارگیری یکسری روش‌ها و انجام دستورات روانپزشک، می‌توان به خوبی علائم و عوارض این بیماری را کنترل و مدیریت کرد. این روش‌های درمانی اغلب شامل مصرف داروها، انجام جلسات مشاوره به صورت منظم و ایجاد تغییرات در سبک زندگی افراد بیمار است. همچنین برخی روش‌های درمانی طبیعی نیز ممکن است مفید واقع شوند.
سخن پایانی
در این مقاله در خصوص بیماری روانی اختلال دوقطبی صحبت کردیم. و به معرفی و بررسی علائم آن پرداختیم. باید توجه داشت که افراد مختلف در صورت تشخیص این بیماری و یا احتمال ابتلا شدن به آن، باید به روانشناسان و روانپزشکان مجرب مراجعه کنند. و تحت درمان‌های مناسب قرار بگیرند. زیرا در غیر این صورت ممکن است عوارض و علائم شدیدتری را تجربه کنند. امیدواریم مطالعه این مقاله برای شما مفید واقع شده باشد.
منابع :
