موز از آن دسته میوه‌هایی است که کمتر کسی آن را دوست ندارد. میوه‌ای که سرشار از مواد معدنی و مغذی است. اما خاصیت موز به همین جا ختم نمی‌شود. موز می‌تواند برای سلامت قلب، گوارش و هضم و همچنین لاغری، مفید باشد. در ادامه به معرفی فواید موز و جدول ارزش غذایی آن خواهیم پرداخت.
جدول ارزش غذایی موز
میوه موز در رنگ‌ها و شکل‌های مختلفی وجود دارد که رایج‌ترین آن همانی است که ما در هنگام کالی به رنگ سبز و در زمان رسیدن به رنگ زرد می‌شناسیم. یک موز متوسط (۱۱۸ گرم) دارای:
| کالری موز | ۱۰۵ |
| کربوهیدرات | ۲۴ گرم |
| فیبر | ۳.۱ گرم |
| پروتئین | ۱.۳ گرم |
| چربی | ۰.۴ گرم |
خواص بی‌نظیر موز تنها به میوه داخلی آن ختم نمی‌شود و پوست موز نیز فواید بی‌شماری دارد. بسیاری آن را به صورت خام مصرف می‌کنند اما اگر طعم کمی تلخ خام آن را نمی‌پسندید، روش‌های مختلفی چون پختن، سرخ کردن یا مخلوط اسموتی تهیه کرد.
بیشتر بخوانید!
تنها خوردن پوست یک موز متوسط می‌تواند ۱۲٪ فیبر، ۱۷٪ ویتامین سی، ۲۰٪ ویتامین b6، ۱۲٪ پتاسیم و ۸٪ منیزیم روزانه شما را تامین کند.
خواص موز در بارداری
بیش از نیمی از زنان در دوران بارداری خود، یبوست را تجربه می‌کنند. این مساله چند دلیل می‌تواند داشته باشد:
- فشار رحم بر روده‌ها
- نگرانی و اضطراب
- رژیم غذایی کم فیبر
خوردن موز در دوران بارداری می‌تواند تضمین تامین فیبر روزانه شما باشد. موز همچنین به دلیل غنی بودن در ویتامین b6، باعث کاهش چشمگیر حالت تهوع‌های صبحگاهی می‌شود.
خواص موز برای پوست
از دیگر خواص بی‌شمار موز، تاثیر شگرف آن بر پوست صورت است. ماسک صورت موز می‌تواند:
- پوست را روشن‌تر کند.
- چربی پوست را کنترل کند.
- پیری و چروک پوست را به تعویق بیاندازد.
- آکنه را درمان کند.
- پوست را آب‌رسانی کند.
موز و دیابت
میوه‌های مضر برای دیابت و میوه‌های مفید برای دیابت، دو مساله‌ای است که دیابتی‌ها باید توجه ویژه به آن بکنند. موز دارای شاخص گلیسمی پایین است. شاخص گلیسمی معیار سنجش سرعت (۰-۱۰۰) قند هر یک از مواد غذایی است. البته باید بدانیم که شاخص گلیسمی موزهای نارس ۳۰ و موزهای رسیده ۶۰ است. به همین دلیل بیماران دیابت نوع دو، باید در هنگام خوردن موزهای رسیده احتیاط کنند و قند خون خود را قبل و بعد از مصرف موز کنترل نمایند.
خواص موز در بدنسازی
در یک موز متوسط، حدود ۴۰۰ میلی‌گرم پتاسیم و حدود ۱ گرم پروتئین وجود دارد. طبق مطالعات انجام شده، یک مرد به ۲ گرم پروتئین به ازای هر ۱ کیلوگرم وزن احتیاج دارد و برای ورزشکاران و بدنسازان این نیاز به ۳/۴ گرم به ازای هر ۱ کیلوگرم می‌رسد. با توجه به این اطلاعات، می‌توان با اطمینان نتیجه گرفت که خوردن موز بعد یا حین تمرین هیچ ارتباطی با تامین پروتئین ورزشکار ندارد. ۴۰۰ گرم پتاسیم در حقیقت ۱۰ درصد از نیاز پتاسیم روزانه برای یک مرد بزرگسال را تامین می‌کند.
الکترولیت در طی فعالیت‌های شدید مانند ورزش کردن از بین می‌رود و پتاسیم نوعی الکترولیت است. بنابراین خوردن موز از کمبود آب بدن، گرفتگی عضلات و ضعف که در از دست دادن بیش از حد الکترولیت ها شایع است، جلوگیری می کند.
بنابراین اگر ورزشکار هستید، موز را به دلیل دلیل داشتن پتاسیم و نه پروتئین آن بخورید.
منابع:
