چرا مولبیدن برای بدن ضروری است؟ منابع مولبیدن چست؟

شاید در مورد ماده معدنی کمیاب مولبیدن چیزی نشنیده باشید. اما در همین ابتدا لازم است که بدانید این ماده مغذی برای بدن شما ضروری است. اگرچه بدن فقط به مقدار کمی از آن نیاز دارد، اما جزء مواد مغذی اصلی برای عملکردهای حیاتی بدن است. بدن آن سموم و سولفیت‌ها در بدن جمع می‌شوند و بیماری‌های متعدی را به دنبال دارند. در ادامه به دلایل ضرورت مولیبدن برای بدن و خواص این ماده مغزی می‌پردازیم. پس تا انتهای این مطلب با کرفس همراه شوید.

بیشتر بخوانیدد: کولین چیست؟ منابع کولین برای سلامت بدن کدامند؟

ضرورت مولیبدن برای بدن چیست؟

این ماده مغذی به طور گسترده‌ای در غذاهایی که روزانه مصرف می‌کنیم وجود دارد. اما با این حال برخی به کمبود آن مواجه می‌شوند و مجبورند مکمل مولبیدن مصرف کنند. این ماده مغذی هم مثل آهن و منیزیم برای بدن ضرورت دارد. این ماده در خاک است و با مصرف گیاهان و همچنین گوشت حیوانات گیاهخوار وارد بدن می‌شود.

هنوز اطلاعات محققان در رابطه با میزان مولبیدن موجود در مواد غذایی تکمیل نشده است. زیرا محتوای خاک تعیین کننده میزان این ماده معدنی موجود در مواد معدنی است. با این حال گفته شده لوبیا، عدس، غلات و گوشت اندام به ویژه کبد و کلیه حیوانات گیاهخوار حاوی این ماده مغذی است.

از آنجا که بسیاری از مواد غذایی که در طی روز مصرف می‌کنید حاوی این ماده معدنی است و بدن هم به مقدار کمی از آن نیاز دارد، کمبود مولبیدن خیلی کم اتفاق می‌افتد. به همین دلیل نیازی به مصرف مکمل آن نیست. مگر به دلایل خاص پزشکی و آن هم با تجویز پزشک.

بیشتر بخوانید: آیا کمبود ویتامین دی باعث افسردگی میشود؟ علائم کمبود ویتامین دی

خواص مولیبدن در بدن

مواد معدنی مورد نیاز بدن کدامند؟

در این مقاله!

خواص مولیبدن در بدن چیست؟

این ماده معدنی یک فاکتور مهم برای عملکرد آنزیم‌های بدن محسوب می‌شود. به طوری که برای بسیاری از فرآیندهای بدن حیاتی محسوب می‌شود. بعد از خوردن آن معده و روده آن را وارد خون می‌کنند. سپس به کبد و کلیه و سایر نقاط بدن منتقل می‌‌شود.

مقداری از این ماده معدنی در کبد و کلیه ذخیره می‌شود. اما بیشتر آن به کوفاکتور مولیبدن تبدیل می‌شود. بدن قادر است مقدار اضافه آن را دفع کند. کوفاکتور مولبیدن یکی از چهار آنزیم ضروری برای بدن محسوب می‌شود که مولکول‌های بیولوژیکی هستند. این مولکول باعث واکنش شیمیایی در بدن می‌شود.

نقش اصلی مولیبدن برای بدن تجزیه سولفیت‌هاست. این مواد به طور طبیعی در مواد غذایی که روزانه مصرف می‌کنیم وجود دارد. بسیاری از مواد نگهدارنده که در غذاهای بسته‌بندی شده وجود دارد، حاوی سولفیت هستند. حال آنکه این ماده باعث واکنش آلرژیک مثل اسهال، استفراغ و یا مشکلات پوستی و تنفسی در بدن می‌شود.

بیشتر بخوانید: ویتامین b5 برای چیست ؟ چه غذایی حاوی ویتامین ب ۵ است؟

میزان نیاز بدن به مولبیدن چقدر است؟

میانگین میزان مصرف هر فرد از این ماده معدنی برای زنان ۷۶ میکروگرم و برای مردان ۱۰۹ میکروگرم است. البته میزان نیاز هر فرد بالغ در طی روز تنها ۴۵ میکروگرم در طی روز است. کمبود این ماده مغذی باعث افزایش تپش قلب، تنگی نفس، استفراغ و گیجی می‌شود. اگر فردی دچار کمبود شدید مولبیدن برای مدت طولانی باشد، بیماری سرطان در کمین اوست.

گفته می‌شود کمبود این ماده مغذی با بیماری سرطان مری در ارتباط است. در مناطقی از شمال ایران و آفریقای جنوبی به دلیل شرایط خاک، گیاهان فاقد مولبیدن کافی هستند. به همین دلیل رشد مو و ناخن هم دچار مشکل می‌شود. کمبود این ماده مغذی بیشتر به دلیل یک بیماری ژنتیکی اتفاق می‌افتد. نوزادان در بدن تولد توانایی ساخت کوفاکتور مولبیدن را ندارند.

نوزادانی که به این بیماری مبتلا باشند، دچار تشنج می‌شوند. سطح سمی سولفیت در خون آن‌ها جمع می‌شود و ناهنجاری‌های مغزی و تاخیر شدید در رشد را به دنبال دارد. نوزادان مبتلا به این بیماری عمر کوتاهی دارند. البته تعداد آن بسیار کم است. در سال ۲۰۱۰ تنها ۱۰۰ مورد در دنیا به این بیماری مبتلا بودند.

میزان نیاز روزانه افراد به این ماده مغذی به سن و جنسیت بستگی دارد. به طور کلی نیاز هر کس بر حسب سن عبارت است از:

  • ۱-۳ سال: ۱۷ میکروگرم در روز
  • ۴-۸ سال: ۲۲ میکروگرم در روز
  • ۹–۱۳ سال: ۳۴ میکروگرم در روز
  • ۱۴–۱۸ سال: ۴۳ میکروگرم در روز

همه بزرگسالان بالای ۱۹ سال: ۴۵ میکروگرم در روز.

زنان باردار یا شیرده در هر سنی: ۵۰ میکروگرم در روز.

چرا مولبیدن برای بدن ضروری است؟

مضرات مولبیدن بیش از حد

کمبود مولبیدن برای بدن باعث بروز مشکلات زیادی می‌شود. اما بدن به مقدار کمی از آن نیاز دارد. افزایش بیش از حد آن باعث بروز مشکلاتی مثل نارسایی کلیه، ناباروری و اسهال می‌شود. طی یک تحقیقات مشخص شد افرادی که در طی روز بیش از ۳۰۰ تا ۸۰۰ میکروگرم از این ماده را مصرف کرده‌ بودند دچار تشنج، توهم و آسیب دائمی مغز شده بودند.

بیماری نقرس هم با افزایش این ماده در بدن ارتباط نزدیکی دارد. وقتی مقدار آن در بدن زیاد شود، تجمع اسید اوریک را به دلیل عملکرد آنزیم گزانتین اکسیداز به دنبال دارد. نقرس زمانی اتفاق می‌افتد که مقدار زیادی اسید اوریک در خون موجود باشد و بلورهای ریزی در اطراف مفاصل ایجاد شود.

همچنین مطالعات نشان داده است که مصرف زیاد مولبیدن برای بدن ممکن است باعث کاهش رشد استخوان و تراکم مواد معدنی استخوان نیز شود.

منبع: healthline

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *