آلرژی به حیوانات خانگی

آلرژی به حیوانات خانگی نوعی واکنش به پروتئین موجود در سلول‌های پوستی، آب دهان یا ادرار حیوان است. این علائم شامل حساسیت فصلی نظیر عطسه و آبریزش بینی است. برخی افراد ممکن است علائم آسم نظیر خس خس و تنگی نفس را نیز تجربه کنند. در اغلب موارد، حساسیت به حیوانات خانگی در اثر قرارگرفتن در معرض پوسته‌های مرده‌ای (پرز) است که از بدن حیوانات بر روی زمین می افتد. تمام حیوانات مودار میتوانند منبع آلرژی باشند اما حساسیت آن اکثراً به گربه و سگ مربوط می شود. اگر حساسیت دارید، بهترین شیوه آن است که تا حد امکان از آن دوری کنید و یا تماس خود را با آن کاهش دهید. برای تسکین علائم و کنترل آسم ممکن است استفاده از دارو یا سایر درمان‌ها ضرورت پیدا کند.

آشنایی با علائم آلرژی به حیوانات خانگی

عطسه

آبریزش بینی

خارش، قرمزی یا آبریزش چشم

گرفتگی بینی

خارش بینی، سقف دهان یا گلو

سرفه

درد و فشار صورت

بیدار شدن های مکرر

تورم و کبودی زیر چشم‌ها

در کودکان، مالیدن مکرر بینی به سمت بالا

علائم پوستی ناشی از حساسیت به حیوانات

برخی افراد دارای این مشکل خانگی ممکن است درماتیت آلرژیک را نیز تجربه کنند، این نوع درماتیت واکنش سیستم ایمنی است که موجب التهاب پوست می شود. تماس مستقیم با آن ممکن است باعث درماتیت آلرژیک و علائم و نشانه های زیر شود:

کهیر

اگزما

خارش پوست

علت ایجاد حساسیت به حیوانات

آلرژی زمانی رخ می دهد که سیستم ایمنی بدن شما به ماده ای خارجی نظیر گرده، قارچ یا پرز حیوانات خانگی واکنش نشان دهد.در این صورت، سیستم ایمنی بدن شما پروتئینی بنام آنتی بادی تولید می کند. این آنتی بادی ها از بدن شما در مقابل مهاجمان ناخواسته ای که ممکن است شما را بیمار کنند ،محافظت می کند. زمانی که آلرژی دارید، سیستم ایمنی بدن آنتی بادی هایی تولید می کند که آلرژن را مضر شناسایی می کنند، حتی اگر این طور نباشد.زمانی که آلرژن  را استنشاق یا با آن تماس پیدا می کنید، سیستم ایمنی واکنش نشان می دهد و واکنشی التهابی در مجرای بینی یا ریه های شما ایجاد می کند. تماس منظم یا طولانی مدت با آلرژن می تواند موجب التهاب مزمن مجرای هوا شود که با آسم در ارتباط است.

سگ ها و گربه ها : آلرژن‌های سگ و گربه در سلولهای پوستی این حیوانات (پرز) که بر زمین میریزد، آب دهان، ادرار، عرق و همچنین موی آنها یافت میشود. پرز مشکلی خاص است زیرا بسیار کوچک است و با کم ترین گردش هوا می تواند برای مدتی طولانی در هوا باقی بماند. همچنین به راحتی روی روکش مبلمان جمع میشوند و به لباس شما میچسبند. بزاق آنها میتواند به فرش، رختخواب، اثاثیه منزل و لباسها بچسبد.

جوندگان و خرگوشها : شامل موش‌ها، جربیل ها، همسترها و خوکچه های هندی هستند. آلرژن‌های حیوانات جونده معمولاً در سر، پرز، آب دهان و ادرار یافت می شوند. گردوخاک آشغال‌ها یا خاک اره‌های کف قفس می تواند به افزایش آلرژن های حیوانات جونده کمک کند. آلرژن های خرگوش در پرز، مو و بزاق موجود است . آلرژی به ندرت توسط حیوانات فاقد مو، نظیر ماهی و خزندگان، ایجاد می شود.

درمان خانگی آلرژی به حیوانات

اجتناب از تماس با آنها بهترین  درمان است. این درمان برای خیلی از افراد خوشایند نیست زیرا اعضای خانواده آنها اغلب دل بستگی زیادی به حیوانات خانگی خود دارند. با پزشک خود صحبت کنید تا ببینید آیا کاهش ارتباط به جای پیداکردن منزلی جدید برای آنها میتواند برای کنترل آلرژی شما کافی باشد یا خیر.

خانه‌ای جدید برای حیوانات خانگی خود پیدا کنید : علائم با پیداکردن خانه‌ای جدید برای حیوان خانگی به سرعت از بین نمیرود. حتی پس از تمیز کردن کامل خانه نیز، سطح قابل توجهی از آلرژن‌ها برای چندین هفته تا ماه در خانه شما باقی میماند. مراحل زیر به شما کمک میکند تا سطح آلرژن را در خانه ای که به تازگی از وجود حیوانات پاک شده است کاهش دهید.

خانه را مرتب تمیز کنید: از کسی که به آن آلرژی ندارد بخواهید تمام خانه شما را تمیز کند، تمام سقف و دیوارها را نیز به طور کامل بشوید.

در صورت امکان، روکش مبلمان را تعویض کنید زیرا تمیز کردن ، تمام آلرژنها را از روی روکشها برطرف نمیکند. روکش مبلمان اتاق خواب را به قسمت دیگری از خانه انتقال دهید.

رختخواب خود را عوض کنید. ملحفه ها، پتو و سایر روکش های تخت را عوض کنید زیرا به سختی میتوان آلرژن های حیوانات خانگی را با شستن به طور کامل از بین برد. بالش های تخت را عوض کنید. اگر نمیتوانید تشک و فنرهای تشک را عوض کنید، آنها را در پوشش بازدارنده آلرژن قرار دهید.