وسواس لاغری چیست؟
وسواس لاغری یا Anorexia نوعی بیماری روانی است که عمدتاً در جوامع پیشرفته دیده میشود. این بیماری، یک مرض ساده نیست و میتواند منجر به مرگ بیمار شود. شاید بهتر بود این مطلب را با این حجم از صراحت آغاز نکنیم، اما لازم دیدم بدانید با یک بیماری جدی روبرو هستید؛ نه چیزی شبیه وسواس تقارن. البته قصد نداریم اینجا وسواس تقارن را یک بیماری کوچک برشماریم؛ تنها میگوییم تا به حال موردی گزارش نشده است که فردی در اثر وسواس تقارن جانش را از دست داده باشد.
تا به حال شده به هر دلیلی احساس بیاشتهایی داشته باشید؟ این حس برای شما چقدر به درازا انجامیده است؟ احساس ضعف از سر گرسنگی را بعد از چه مدتی تجربه کردهاید؟
فرد مبتلا به وسواس لاغری، دائماً احساس بیاشتهایی دارد؛ حتی زمانی که گرسنه است و احساس ضعف اجازه نمیدهد اندامهای بیناییاش به درستی کار کنند.
فرد مبتلا به وسواس لاغری، از غذا خوردن بیزار است. میزان غذایی که این افراد میخورند، هیچ تناسبی با سن و ابعاد بدنشان ندارد. خیلی از این افراد، حتی پس از خوردن غذا اقدام به بالا آوردن آن میکنند؛ زیرا میترسند در اثر خوردن غذا، چاق شوند!
این بیماری معمولاً در افرادی آغاز میشود که یک رژیم ساده را آغاز میکنند و در مدتی کوتاه، حس میکنند به اندازه کافی لاغر نشدهاند. متاسفانه باید اعتراف کنیم شیوع این بیماری کاملاً زاییده عصر مدرن است. معرفی الگوهای اشتباه و ایجاد این باور که «تنها در صورت لاغری مانند یک سوپرمدل میتوانید زیبا باشید»، باعث شده این بیماری به سرعت رشد کند و شیوع آن افزایش پیدا کند.
علائم وسواس لاغری چیست؟
مهمترین نشانه ابتلا به این بیماری، ترس شدید از چاقی است. بیمار مبتلا به وسواس لاغری، در روز چندین بار خود را وزن میکند و حتی در اثر یک افزایش وزن بسیار ناچیز هم دچار افسردگی میشود. برای فرار از این احساس، افراد دچار وسواس لاغری از غذا خوردن دست میکشند. نه برای یک وعده، که برای چندین روز! این افراد ممکن است در هفته تنها چند قاشق غذا بخورند و در بازههای زمانی طولانی هم هیچ وعده کاملی نداشته باشند. این بیاشتهایی معمولاً به یبوستهای مزمن میانجامد. چربی زیر پوست تحلیل میرود و مقاومت فرد بیمار در برابر سرما بسیار کمتر از سایرین میشود. بدن فرد بیمار کارکرد صحیح خود را از دست میدهد و در برخی موارد، در زنان مبتلا به وسواس لاغری، قاعدگی با اختلالات جدی مواجه میشود.
عوارض وسواس لاغری
در بخش علائم، به محتملترین اتفاقاتی که مستقیماً در پی ابتلا به وسواس لاغری در بدن بیمار دیده میشود پرداختیم. اما در این بخش، قصد داریم به عوارض آن اشاره کنیم. بسیاری از افراد هستند که در پی تاخیر در دریافت مواد غذایی، شدیداً دچار ضعف اعصاب میشوند. اگر این افراد دچار بیماری وسواس لاغری شوند، اوضاع برایشان به شدت وخیم خواهد بود. چقدر وخیم؟ تا حد خودکشی. در مراحلی که وخامت اوضاع کمتر است، میتوان از ابتلا به پوکی استخوان به عنوان یکی دیگر از عوارض بیماری وسواس لاغری یاد کرد. اختلالات الکترولیتی و بیاشتهایی مزمن عصبی نیز جزو سایر عوارض شایع در این بیماری هستند.
درمان وسواس لاغری
همانطور که در ابتدای متن ذکر شد، وسواس لاغری یک بیماری روانی است و باید با آن به عنوان یک بیماری روانی رفتار کرد. درمان ثابتی برای این بیماری وجود ندارد و نیازمند یک مجموعه از انواع مشاوره و دارو است. مهمترین مسئله در درمان این بیماری، شکستن مقاومت بیمار در برابر درمان است. این مسئله نیازمند زمان نسبتاً زیادی است و ممکن است به راحتی حل نشود. هدف، برگرداندن بیمار به روال عادی زندگی و تثبیت عادات صحیح غذا خوردن در او است. اما بیمار ممکن است حتی پس از درمان نیز مجدداً دچار ترسها و فشارهای دوران بیماری شود.
در صورتی که بیمار، دورهای نسبتاً طولانی از بیماری را سپری کرده باشد، در کنار داروهای اعصاب و روان، لازم است انواع مکمل، ویتامین و املاح معدنی برای برگرداندن وضعیت بدن بیمار به حالت نرمال نیز تجویز شود.
از بیمار مراقبت کنید.
مراقبت از فرد مبتلا به وسواس لاغری نیازمند رعایت چند نکته مهم است:
- فرد بیمار باید از هر فضایی که به او القا میکند که اضافه وزن دارد، دور بماند. منظور ما دقیقاً شبکههای اجتماعی و بالاخص اینستاگرام است.
- هر فعالیتی که در فرد بیمار استرس ایجاد کند، احتمال حاد کردن شرایط او را افزایش میدهد.
- در صورتی که بیمار سابقاً دچار اضافه وزن بوده است، حتماً با دقت بیشتری از او مراقبت کنید.
- شغل بیمار مهم است. اگر شغل او چیزی است که با ظاهر و اندام او سر و کار دارد، لازم است از آن بیرون بیاید. برای مثال، مدلها بیش از هر قشر دیگری در معرض ابتلا به این بیماری هستند.
راههای جلوگیری از ابتلا به بیماری وسواس لاغری
اگر قصد لاغر شدن دارید شما می توانید با کمک نرمافزارهایی همچون کرفس به رژیم غذایی خود نظم داده و از تبدیل شدن آن به یک رژیم غذایی وسواسی و بیمارگونه جلوگیری کنید.
همچنین کمک گرفتن از یک مشاور تغذیه برای تعیین حد و حدود مناسب برای رژیم غذاییتان میتواند مفید باشد.